အပ္ဖ်ားတစ္ေထာက္စာဆိုေပမယ့္
တိုင္းျပည္တစ္ျပည္မွာ အရမ္းဆင္းရဲတဲ့ အဖြားအို တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူ ့မွာပိုင္ဆိုင္တာဆိုလို ့ လဲျပိဳကာနီး တဲ တစ္လံုးရယ္ ၊ ညစ္ပတ္ျပီး အေရာင္မထြက္ေတာ့တဲ့ ခ်ဳပ္ရာ ပလပြ အ၀တ္အစား တစ္စံုရယ္ ၊ ၾကက္မေလး တစ္ ေကာင္ရယ္၊ ဒါေတြဘဲသူပိုင္ဆိုင္တယ္။ သူရဲ ့ၾကက္မေလးက သူ ့အတြက္ ေန ့တိုင္း ၾကက္ဥတစ္လံုး ဥေပး တယ္။ အဲဒိၾကက္ဥေလးနဲ ့ဘဲ အဖြားအိုက ေန ့တိုင္းသူ ့ရဲ ့စား၀တ္ေနေရးကို
ေျဖရွင္းခဲ့ျပီး အသက္ရွင္ေနခဲ့ရ တယ္။
အဖြားအိုေနထိုင္တဲ့တိုင္းျပ
ပို ့ရမယ္လို ့ေၾကညာေမာင္းခတ္ခဲ့တယ္။
တကယ္လို ့အသားဟင္းမပို ့ႏိုင္တဲ့ အိမ္ဆို တိုင္းျပည္မွာ ေနခြင့္မေပးဘဲ ေမာင္းထုတ္မယ္လို ့ ေၾကညာ အမိန္ ့ ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ ဒီသတင္းကိုၾကားတဲ့ တိုင္းသူျပည္သားေတြက တိုင္းျပည္ကေန ေမာင္းထုတ္ခံရမွာ ေၾကာက္တာ ေၾကာင့္ ရွိစုမဲ့စုထဲက အသားဟင္းတစ္ခြက္ပို ့ဘို ့ ျပင္ဆင္ၾကတယ္။
အဲဒိအထဲမွာ ၾကက္မေလးတစ္ေကာင္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ အဖြားအိုလဲ အပါအ၀င္ေပါ့။ အဖြားအိုမွာ ဘယ္လိုမွ အသားဟင္းကို ပို ့စရာမရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ သူ ့မွာ အသားဟင္းတစ္ခြက္ပို ့ဘို ့ေငြေၾကးကလဲ လံုး၀မရွိဆိုေတာ့ အရမ္းကို ခက္ခဲေနခဲ့တယ္။
အသားဟင္းမပို ့ႏိုင္လို ့ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္ခံရမယ္ဆို ပိုျပီးၾကီးေလးတာေၾကာင့္ အဖြားအိုက ေနာက္ဆံုးမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ခက္ခဲပင္ပမ္းစြာနဲ ့ ခ်လိုက္ရတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူ ့ကိုေန ့ တိုင္း ၾကက္ဥတစ္လံုး တစ္လံုး ဥေပးေနတဲ့ ၾကက္မေလးကို သတ္ျပီး ဘုရင္ဆီကို အသားဟင္းတစ္ခြက္ပို ့ဘို ့ သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ဘုရင္ကေတာ့ စားေတာ္ပြဲမွာ တစ္အိမ္တစ္ေယာက္ႏႈန္း အသားဟင္းခြက္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာနဲ ့ ပြဲေတာ္ တည္ေနခဲ့တယ္။ အသားဟင္းခြက္ေတြက သိပ္မ်ားျပားလြန္းတာ ေၾကာင့္ ဟင္းခြက္တိုင္းကို မစားျဖစ္ခဲ့ဘူး။ မစားျဖစ္တဲ့ ဟင္းခြက္ေတြထဲမွာ အဖြားအိုရဲ ့ၾကက္သားဟင္းေလးလဲအပါေပါ့။
ရွင္ဘုရင္က တစ္ခ်က္လြတ္အမိန္ ့ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ သူ ့မွာေတာ့ ဘာမွထိခိုက္နစ္နာမႈမရွိေပမယ
အဲဒါေၾကာင့္ အပ္ဖ်ားတစ္ေထာက္စာဆိုေပမယ့္
Credit - မင္းခိုက္စိုးစံ
No comments :
Post a Comment