ခူေကာင္ေလးေတြရဲ႕ ပံုျပင္
ထင္းရွဳးပင္ေပၚကခူေကာင္ေတြဟာ ပါးစပ္ထဲက အမွ်င္ေတြထုတ္ျပီး အပင္ေပၚမွာ အသိုက္ဖဲြ႔ေနၾကတယ္။ ညေနေစာင္းခ်ိန္မွာ သူတို႔ဟာ အသိုက္ထဲကထြက္လာျပီး ထင္းရွဴးရြက္ေတြကို စားဖို႔ အစာရွိရာကိုစီတန္း သြားတတ္ၾကတယ္။ ေနာက္လိုက္ခူေတြက ေခါင္းေဆာင္သြားရာလမ္းအတိုင္း ထပ္ၾကပ္မခြာ တညီတညႊတ္နဲ႔ တန္းစီျပီးလိုက္ၾကတယ္။
ဦးေဆာင္တဲ့ခူေကာင္က ေရွ႕ကသြားရင္း ပိုးမွ်င္ေတြကို သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေထြးထုတ္ခဲ့တယ္။ ဒါမွ ဘယ္ကိုေရာက္ေရာက္၊ ဘယ္ေလာက္ေဝးတဲ့ခရီးျဖစ္ျဖစ္အျပန္မွာ သူတို႔ဟာ လမ္းမမွားတတ္ၾကေတာ့ဘူး။
ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ အင္းဆက္ပိုးမႊားေဗဒ ပညာရွင္ Jean-Henri Fabre(၁၈၂၃-၁၉၁၅)က စမ္းသပ္မႈတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ တန္းစီတြားေနတဲ့ ခူေကာင္ေတြကို သူက ပန္းအိုးၾကီးတစ္လံုးဆီ မွ်ားေခၚလာခဲ့တယ္။ ခူေကာင္ေတြ ပန္းအိုးကို တစ္ပတ္ပတ္ျပီးခ်ိန္မွာ သူက ေခါင္းေဆာင္ခူေထြးထုတ္ခဲ့တဲ့ တျခားပိုးမွ်င္ေတြကိုဖ်က္ျပီး ပန္းအိုးပတ္လည္က ပိုးမွ်င္ေတြကိုသာ ခ်န္ထားလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ပန္းအိုးအလယ္မွာ ထင္းရွဴးရြက္တစ္ရြက္ ခ်ထားလိုက္တယ္။
ခူေတြက တစ္ေကာင္ေနာက္တစ္ေကာင္လိုက္ျပီး ပိုးမွ်င္ခ်ထားရာ လမ္းအတိုင္း ပန္းအိုးကိုပတ္ၾကတယ္။ ပိုးမွ်င္အတိုင္းသြားရင္ လမ္းမေပ်ာက္ဘူးအထင္နဲ႔ ခူေတြက ပန္းအိုးကို တစ္ပတ္ျပီးတစ္ပတ္ ပတ္ၾကတယ္။ အဲဒီအတိုင္း ၁ဝရက္ထား ထားလိုက္တယ္။ ခူေကာင္ေတြက အစာဟာ သူတို႔နဲ႔ ဘယ္ႏွမိုင္အကြာမွာရွိမွန္းမသိဘဲ ပိုးမွ်င္ခ်ထားတဲ့လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းပဲ တစ္ဝဲဝဲလည္ပတ္ၾကရင္း ေနာက္ဆံုးမွာ ဆာေလာင္ျပီး ေသဆံုးကုန္ၾကတယ္။
လူတခ်ဳိ႕က ခူေကာင္နဲ႔တူတယ္။ ပန္းတိုင္မထားဘဲ တျခားလူေတြရဲ႕ေနာက္မွာပဲ ကပ္လိုက္ ေနတတ္ၾကတယ္။ ပန္းတိုင္မရွိတဲ့လူေတြဟာ ကမ္းမျမင္ လွမ္းမျမင္တဲ့ ပင္လယ္ျပင္က ပဲ့ကိုင္မဲ့ေနတဲ့ ေလွငယ္ေလးလိုပဲ
ေလတိုက္ရာဖက္ကိုသာ လိႈင္းေတြနဲ႔အတူ တဝဲလည္လည္ေမွ်ာပါေနရေတာ့တယ္။
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Sunday, July 15, 2007)
No comments :
Post a Comment